Iga: Inność paraliżuje

Oni. Sprawni inaczej.  Inni. Ale co ta inność tak naprawdę oznacza? – to wstęp do najnowszego wpisu na blogu Igi Ręglewskiej. Zapraszamy do lektury!

Mama Igi napisała:

Osób niepełnosprawnych nie spotykamy na co dzień, a gdy nawet miniemy się z nimi na ulicy czy w parku, czujemy się nieswojo. Nie wiemy jak się zachować, nie wiemy jak traktować osoby sprawne inaczej, nie chcemy ich urazić czy obrazić jakimś niestosownym słowem, lepiej jest milczeć, prościej odwrócić wzrok.  Nie potrafimy, bo przecież nikt nas tego nie nauczył. W programach telewizyjnych często poruszany jest temat niepełnosprawnych, tak wiele osób potrzebuje pomocy, walczy z architektonicznymi barierami.  Nie ma jednak programów uczących, aby na co dzień traktować takie osoby zupełnie normalnie. Ludzie niepełnosprawni są wyjątkowi, choć czasem niewidzialni dla świata. Iga doświadczyła tego już kilka razy.

Pewnego popołudnia spaceruję z Igą. W powietrzu unosi się jesienna mgła, jest ciepło i przyjemnie. Mamy godzinę na spokojny spacer. O 15 musimy odebrać Nikodema z przedszkola. W oddali spostrzegam moją znajomą. Pracuje w szkole i bardzo zaangażowała się w pomoc dla Igi. Nigdy jednak nie poznała mojej córeczki osobiście.  Czekam na nią, myślę sobie, iż na pewno bardzo ucieszy się ze spotkania z nami, będzie mogła poznać Igę. Podchodzi do nas i zachowuje się tak, jakby Igi w ogóle ze mną nie było, zupełnie jej nie zauważa. Nawet nie zerka w kierunku wózka. Rozmawiamy chwilę o wszystkim i o niczym. Po czym żegnamy się. Ani słowa o Idze. Moje myśli zamierają na chwilę. Zawsze gdy spotykałyśmy się wcześniej, były pytania i troska o Igę. A teraz?

Jest mi przykro, ale wiem, że niepełnosprawność często paraliżuje. Niestety. To nie pierwsza sytuacja, w której Iga nie istnieje, a która dała mi wiele do myślenia.

Stoję w bezruchu, gdy nagle dopada mnie Kasia, mama Zosi, chorującej na mózgowe porażenie dziecięce. Od razu mówi do Igi, tak po prostu normalnie, jakby Iga była zupełnie zdrowym dzieckiem. No właśnie tak normalnie. O to właśnie chodzi. Zachowywać się zupełnie normalnie.  Na szczęście wokół nas jest mnóstwo osób, które tak właśnie traktują Igę. I to jest cudowne.

źródło: www.igareglewska.com