OSTROWITE: 5. rocznica śmierci śp. Barbary Przygockiej

Dziś mija 5. rocznica śmierci Barbary Przygockiej. W Ostrowitem i Kąpielu, skąd pochodziła, znaliśmy Ją wszyscy. Myślę, że cieszyła się szacunkiem nas wszystkich. Emanowała od niej dobroć, radość i optymizm. Bynajmniej ja tak zapamiętałem i do końca życia będę pamiętał swoją Ciocię. Chciałbym w jakiś sposób uczcić Jej pamięć, dlatego przypominam treść pożegnania, jakie wygłoszone  zostało podczas pogrzebu, w którym wielu z nas uczestniczyło.

Kochana żono, mamo, córko, ciociu, szwagierko, bratowo, przyjaciółko! Kochana Basiu! Uczestniczymy dziś w ostatniej twej ziemskiej drodze. Odeszłaś od nas tak wcześnie, mając zaledwie 49 lat. Twe życie było krótkie, ale jakże owocne. Na świat przyszłaś w Kąpielu. Tam się wychowałaś, tam spędziłaś młodość, tam założyłaś rodzinę. Twój uśmiech, radość i otwartość na innych pozwoliła ci zaskarbić sobie wielką sympatię mieszkańców Kąpiela. Znakomitym tego dowodem jest ich liczna dziś obecność. W twej ostatniej drodze uczestniczą też mieszkańcy Ostrowitego, miejscowości, z którą związałaś resztę swego życiu. Sąsiedzi i znajomi darzyli cię nie mniejszą sympatią i szacunkiem. Ale przede wszystkim żegna cię dziś najbliższa rodzina. W dniu, w którym od nas odeszłaś w nasze serca wylał żal i pustka. Któż bowiem tak jak Ty będzie potrafił dać nam tyle miłości, serdeczności, radości, optymizmu. Do kogo zwrócimy się teraz o dobrą radę czy słowa otuchy w trudnych chwilach? Do końca życia zapamiętamy twój uśmiech, który starałaś się podtrzymywać nawet w czasie okrutnej choroby. Straszliwe cierpienie potrafiłaś znosić z godnością. Nawet wtedy nas wspierałaś i pocieszałaś. Kochana Basiu, mimo że dziś cię żegnamy, w naszych sercach pozostaniesz na zawsze. Trudno nam będzie żyć bez ciebie. Zawsze na ciebie mogliśmy liczyć. Wiemy, że teraz opiekować się będziesz nami z nieba. Wszyscy dziś pogrążeni jesteśmy w żalu. Ale wdzięczni jesteśmy Bogu, że dał nam Ciebie Basiu. Mimo, że byłaś z nami tak krótko, pokazałaś, jak należy żyć i wyznaczyłaś drogę, którą mamy iść dalej, niestety już bez Ciebie. Spoczywaj w pokoju!